Praktyki L.I.F.E vs tradycyjne

Tradycyjne praktyki

Innowacyjne praktyki LIFE

· Brak kosztów licencji.

· Program, na który zakupiono licencję – uczelnia nie ponosi kosztów.

· Praktyki wakacyjne lub odbywane kosztem zajęć na uczelni.

· Odbycie profesjonalnego stażu zawodowego na uczelni w trakcie zajęć przy jednoczesnym poznawaniu teorii.

· Wielu studentów w jednym przedsiębiorstwie.

· 1 student (lub grupa 3 osób) w jednym przedsiębiorstwie; jednocześnie staż odbywa 30 studentów w różnych przedsiębiorstwach.

· Studenci sami szukają ofert praktyki.

· Studenci nie muszą szukać praktyki. Oferta praktyki „przychodzi do nich”.

· Konieczność przebywania w przedsiębiorstwie.

· Brak konieczności przebywania w przedsiębiorstwie – komunikacja możliwa drogą internetową.

· Student niekoniecznie otrzymuje punkty ECTS (zależnie od umów między uczelnią a firmami).

· Student otrzymuje punkty ECTS za odbyte godziny praktyki i zajęć teoretycznych (ok. 5 ECTS).

· Praktyka nie zawsze związana z kierunkiem studiów.

· Program praktyki jest zintegrowany z kierunkiem studiów uczelni.

· Czasem praktyka sprowadza się do przysłowiowego „parzenia kawy” czy kserowania.

· Praktyka dotyczy konkretnych projektów biznesowych, ekonomicznych, finansowych, technicznych lub zarządczych.

· Trudno mierzalne efekty praktyki (studentom nie wystawia się ocen, występuje więc duże zróżnicowanie jakości praktyk).

· Mierzalnym efektem praktyki jest raport końcowy, który sprawdza wiedzę studenta i jego zaangażowanie w czasie trwania praktyki – na jego podstawie wystawia się studentowi ocenę. Wpływ na tę ocenę może mieć „przełożony” studenta w danej firmie oceniając praktyczność i implementacyjność proponowanych rozwiązań.

· Nie ma możliwości bieżącej kontroli postępów studentów w trakcie praktyki i monitorowania ich zaangażowania; brak wykorzystania e-learningu (coraz częściej spotykanego w Europie).

· Integralną częścią projektu jest edukacyjna platforma e-learningowa – pozwala wymieniać informacje i umożliwia nadzór nad studentami i postępami w ich praktyce.

· Student może otrzymać referencje od firmy, w której odbywał staż.

· Oprócz referencji od firmy, w której studenci odbywali praktykę, po ukończeniu kursu otrzymują oni certyfikaty uczestniczenia w międzynarodowym programie praktyk studenckich i referencje od międzynarodowej firmy consultingowej La’Met. Przyczynia się to do zwiększenia szans na sukces absolwentów – uczestników projektu.

· Brak wpływu na konkurencyjność uczelni.

· Bardziej konkurencyjna uczelnia na rynku krajowym i międzynarodowym. Program wdrożony był już w kilku krajach, przez co wdrożenie go w polskich uczelniach pozwoli na podniesienie ich pozycji międzynarodowej. Praktyczny wymiar oferty edukacyjnej uczelni uwzględniany jest w rankingach międzynarodowych uczelni.

· Praktyka często odbiega od teorii wykładanej na uczelni.

· Studenci mają możliwość połączenia ogólnego modelu teoretycznego wykładanego na uczelni z praktyką – rozwiązanie projektów biznesowych.

· Studenci otrzymują feedback tylko od firmy, gdzie uczestniczyli w praktykach.

· Istotne jest podsumowanie pracy studentów i ich wkładu w projekt praktyk. Jest to możliwe dzięki ciągłemu nadzorowi i opiniom wykładowcy. Efekty pracy studenta oceniane są też przez firmę, dla której przygotowywał projekt.

· Praktyka nie opiera się na współpracy uczelnia – firma, a na współpracy student – firma.

· Projekt umożliwia pogłębianie współpracy między sferą biznesu a ośrodkami akademickimi. Praktyka opiera się na współpracy uczelnia (w tym: wykładowca, student) – firma.

· Przedsiębiorstwa korzystają z wiedzy studentów – z tego, czego nauczyli się w toku studiów, bez kontroli ze strony wykładowcy.

· Przedsiębiorstwa mogą korzystać z najnowocześniejszego dorobku naukowego, a ośrodki naukowe z możliwości praktycznego zastosowania swojej wiedzy.